kto powiedział, że maturę pisze się tylko raz? :)

Nie dostać się na wymarzone studia to straszny cios...

Każde wyjście z tej sytuacji miało swoje zalety:

• iść do studium - zazwyczaj trwają rok lub 2 lata, ZALETY: nie tracisz punktów ECTS, nie marnujesz roku, możesz zdobyć jakiś zawód WADY: tracisz pieniądze na opłacenie nauki i utrzymanie się w innym mieście, nie masz czasu na naukę i poprawę matury, nie oszukujmy się - oferowane zawody nie powalają raczej i ciężko wybrać coś dla siebie interesującego i pomocnego w przyszłości
• iść na inne studia - fajna opcja dla kogoś kto nie jest zbyt uparty i może odpuścić ZALETY: nie tracisz roku, jeśli matura nie wyjdzie zbyt dobrze masz już rok zaliczony i lecisz dalej ze studiami, odnajdujesz się w życiu studenckim, zaliczysz przedmioty, które mogą być przepisane na wecie dzięki czemu będziesz mieć więcej czasu (wf, filozofia, łacina itp) WADY: tracisz pieniądze na utrzymanie się w innym mieście, tracisz punkty ECTS przez co będziesz musiała płacić za ostatni rok wety, tracisz czas na naukę kierunku, który nie jest dla ciebie zbyt ważny, przez co nie masz kiedy przygotować się do poprawy matury
• gap year - zostajesz w domu i masz nadzieję, że tym razem się uda, opcja dla upartych :) ZALETY: masz dużo czasu który poświęcasz na naukę do matury (skupiając się przez rok tylko na kilku przedmiotach można naprawdę dużo zdziałać), nie tracisz ECTS, nie tracisz pieniędzy na utrzymanie, możesz iść do pracy i zarobić na studia, żeby trochę odciążyć rodziców lub "zaszaleć" w nowym mieście WADY: przepada ci rok życia, zatrzymujesz się w miejscu i stawiasz wszystko na jedną kartę - jeśli uda się poprawić i dostaniesz się na wetę jest ogromna radość ale jeśli nie to rodzi się straszny żal do siebie "mogłam być już na II roku!", no i jeszcze znane większości "co ludzie powiedzą?! pewnie, że nie zdała matury!", jak dla mnie to jest opcja tylko dla upartych, trzeba umieć się zmobilizować i zabrać do pracy a nie spać całymi dniami; co do ludzi - nie przejmujcie się, jeśli nikt się nie interesuje tym, co mówią to szybko milkną

Ja po przemyśleniu wszystkiego doszłam do wniosku, że 3 wyjście jest dla mnie najlepsze - szkoda mi pieniędzy, żeby balować rok na innym kierunku i później jeszcze dopłacać za wetę a studium było zbyt daleko od domu i niezbyt ciekawe zawody w ofercie, co skutecznie mnie odstraszyło :) Co do straconego roku wyznaję raczej zasadę "kto nie ryzykuje, ten nie wygrywa" a poza tym wiem, co to jest ten jeden stracony rok w stosunku do całego życia w wymarzonym zawodzie? Doszłam do wniosku, że warto zaryzykować :D

Tak rozpoczęła się moja przygoda z przygotowaniem do matury, zdecydowałam się pisać biologię, chemię i angielski na rozszerzeniu (liczą się w rekrutacji) oraz polski podstawowy żeby się odstresować i przypomnieć jak wygląda matura :)

Do polskiego się nie przygotowywałam oczywiście (o dziwo napisałam na 77%)
Do angielskiego przeczytałam o każdej długiej formie jaka może być na maturze i nauczyłam się pisać wstęp i zakończenie rozprawki

Do biologii i chemii przykładałam się tak dobrze jak tylko umiałam - czytałam rozdział z podręcznika, robiłam z niego notatki w zeszycie i rozwiązywałam związane z nim zadania w 2 zbiorach i tak po kolei aż miałam przerobione wszystkie 3 części z biologii i 3 z chemii oraz po 2 zbiory zadań z każdego przedmiotu.
Następnym moim krokiem była nauka pisania pod klucz - przeczytałam więc związaną z tym książkę, jeszcze raz przeczytałam wszystkie wiadomości - tym razem tylko z moich magicznych notatek i już został tylko miesiąc do matury :) zabrałam się więc za rozwiązywanie wszystkich dostępnych zadań maturalnych na sam koniec zostawiając sobie arkusze z poprzednich lat. Ostatnie kilka dni przed maturami poświęciłam na przypomnienie wiadomości - jeszcze raz przeczytałam wszystkie moje notatki i wykułam na pamięć niesforne informacje z chemii, które za nic w świecie nie chciały zostać w mojej głowie. Większość osób poprawiających matury wybiera się na korepetycje lub kursy doszkalające, ja tego jednak nie zrobiłam - najnormalniej w świecie szkoda mi było pieniędzy a wiem, że taka przyjemność do najtańszych nie należy. Widzę właśnie, że Wy też macie podobne problemy z korkami - uwierzcie mi, nie są one niezbędne do życia i napisania matury na dobry wynik.

Szczęśliwym trafem matury wydały mi się w miarę łatwe (poza oczywiście moją ulubioną chemią) i z każdej matury podwyższyłam wynik średnio o 20%

Składałam dokumenty do Poznania, Wrocławia, Olsztyna i Lublina - z nich wszystkich ostatecznie wybrałam Lublin ze względu na bezpośrednie połączenie z moim miasteczkiem :)

Mimo, że nigdy nie byłam prymuską to jednak na studiach (odpukać) radzę sobie bardzo dobrze i mam nadzieję, że to się nie zmieni :D
Dziś wiem, że warto być upartym, postawić czasem na swoim i nie bać się ryzyka, przecież to Wasze życie, podejmujcie więc takie decyzje, żeby się ich w przyszłości nie wstydzić niezależnie od ich konsekwencji :*